تاثير فن بيان در توليد محتوا برای شبكه های اجتماعی

آشنايی با فن بيان

فن بيان يا Rhetorical، هنر متقاعد سازی است. كه در گفتگو برای ترغيب و متقاعد كردن مخاطب، استفاده می شود. هدف فن بيان مطالعه تكنيكهايی است، كه نويسندگان يا سخنرانان برای اطلاع رسانی، متقاعد كردن يا برانگيختن مخاطبان خاص، در موقعيتهای خاص استفاده ميكنند. فن بيان به طور معمول اكتشافی برای درك، كشف و توسعه استدلال، برای موقعيت های خاص فراهم می كند. مانند سه جذابيت متقاعد كننده مخاطب ارسطو: لوگوس، پاتوس، و اخلاق.

فن بيان در اينستاگرام

شبكه اجتماعی اينستاگرام، يك رسانه تصويری است. ولی صدا و بيان از آيتم های حذف نشدنی، يك محتوای خوب ميباشد. برای اينكه اهميت اين موضوع را درك كنيد، ما يك مثال برای شما می آوريم. احتمالا همه ی شما برنامه راه شب را يادتان هست، يا حداقل اسمش را شنيديد. كه با صداهای ماندگاری نظير، ناصر ممدوح و شيوا خنياگر اجرا شد. و انقلاب بزرگی را در صنعت دوبله، پديد آورد . با اينكه اين برنامه يك برنامه راديويی بود. ولي بقدری بيان های قويی در اين برنامه استفاده شد، كه اگر چشمهايتان را می بستيد كاملا ميتوانستيد حس كنيد، كه در همان مكان حضور داريد. پيج هايی با مضمون عكس نوشته، غالبا يا نتيجه نميگيرند يا با استمرار زياد و خيلی دير، نتيجه ميگيرند. كه با استفاده از يك صدای گرم و شيوه بيان مناسب، می توانند نتايجي خيره كننده ای بگيرند.
همه ی ما باران نيكراه را ميشناسيم. كه با گذاشتن هر چند روزی يك پست توانسته، موفقيت های شگفت انگيزی در اينستاگرام كسب كند. در صورتی كه پيج های ديگر با موضوعات متفاوت ، حتی با داشتن پست هر روزه و استوری های بيشتر، موفقيت هايی به مراتب كمتر كسب كردند.

تقويت فن بيان

از بحث اينستاگرام كه فاصله بگيريم. فقط كافی است تلوزيون را روشن كنيد. شبكه پويا را انتخاب كنيد. و به واكنش های بچه ها هنگام ديدن كارتون های قديمی تر، كه انيماتورينگ ضعيفتر ولی صداگذاری قوی تری، دارند دقت كنيد. كاملا هيجانات بچه ها، را می توانيد از صورت هايشان ببينيد.

شايد الان پيج هايی، با صداگذاری قوی خيلی ديده نشوند. ولی در آينده شما هيچ پيج حرفه ای را نمی بينيد، كه حداقل يك صداگذار نداشته باشد. همه ی بازيگرها، بايد بيان خوب و صدای متناسبی داشته باشند. در حالی كه قبلا سخت گيری ها آنقدر نبود.

تكنيك های فن بيان

تقويت
تقويت كمی شبيه به موازی گرايی است. نويسنده با استفاده از تكرار، يك عبارت اصلی را گسترش می دهد، و شدت آن را افزايش می دهد.
آناكولوتن
Anacoluthon يك كلمه فانتزی، برای ايجاد اختلال در دستور زبان، يا نحوه مورد انتظار يك جمله است. اين بدان معنا نيست كه شما اشتباه صحبت كرده ايد. استفاده از آناكولوتن به اين معنی است، كه شما عمداً انتظارات خواننده، خود را برای بيان يك نكته زير سوال برده ايد.
آناديپلوزيس
Anadiplosis به تكرار هدفمند در پايان، يك جمله يا بند و در ابتدای جمله يا بند بعدی اشاره دارد. در عمل، چيزی شبيه يك عبارت آشنا از Yoda به نظر می رسد.
« ترس منجر به خشم می شود. خشم منجر به نفرت می شود. نفرت منجر به رنج می شود.»
آنتاناگوژ
آنتاناگوژ تعادل يك منفی با مثبت است. به عنوان مثال، عبارت رايج «وقتی زندگی به شما ليمو ميدهد، ليموناد درست كنيد»، متضاد است. اين عبارت منفی (ليموهای زياد) ، را نشان ميدهد و به دنبال آن يك مثبت (ليموناد درست كنيد).
آپوفازيس
آپوفازيس نوعی كنايه است. كه به انكار چيزی در حين گفتن آن مربوط می شود. شما اغلب اين را با عباراتی مانند، “من نمی گويم…” يا “ناگفته نماند…” می بينيد. كه هر دو با بيان دقيقاً همان چيزی، كه گوينده گفته است كه قصد گفتن ندارد، دنبال می شود.
آسونانس و آلتراسيون
Assonance بسياری از لهجه های جذاب، را به تمام ادعاهای شما اضافه می كند. اين همخوانی است. تمرين تكرار همان صدادار در چندين كلمه، در يك عبارت يا جمله، اغلب در ابتدای يك كلمه، برای افزودن تاكيد يا موسيقيايی به كار شما. آلتراسيون مشابه است، اما به جای صداهای مصوت از صداهای همخوان استفاده می كند.
آستريسموس
گوش كن، asterismos عاليه. باور نمی كنی؟ بعد از اينكه اولين جمله را با كلمه «گوش كن» شروع كردم، چه احساسی داشتی؟ حتی اگر برای گوش دادن بيشتر احساس نميكردی، احتمالاً كمی بيشتر توجه كرده ای چون شكل مورد انتظار را شكستم. اين همان چيزی است كه asterismos است. استفاده از يك كلمه يا عبارت، برای جلب توجه به فكری كه بعد از آن می آيد.