فاكتور تاثيرگذار بر رابطه جنسی زوجين

فاكتور تاثيرگذار بر رابطه جنسی زوجين

رابطه جنسی زوجين

1-فرزندان پيش دبستاني: پدرانی كه صاحب فرزند كودكستانی ميباشند، از رابطه جنسی كمتری برخوردارند. در مردان معمولا بيش از زنان، اين احتمال وجود دارد. كه به فرزندان خردسال، خود به عنوان يك مانع و مخل زندگی جنسی نگريسته شود. بنابراين مردان، در اين شرايط كمتر آغازگر رابطه ی جنسی ميشوند. از اين رو زنان بايستی، پيش دستی كرده و خود آغازگر رابطه ی جنسی، شوند و برای اين كار زمان مناسبی را كنار بگذارند. زنان بايد بيش از پيش، به شوهران خود توجه كرده و به آنها بفهمانند، كه كماكان جذاب و دوست داشتنی هستند. براي اين كار كودك را راس ساعت 8 شب، به رختخواب هدايت كنيد. تا بتوانيد فرصت هم آغوشی، با شوهران خود را فراهم آوريد.

2- احتمال جدايی و متاركه: زوجينی كه قصد جدايی از يكديگر را دارند، رابطه ی جنسی كمتری با يكديگر خواهند داشت. زوجينی كه به سمت طلاق پيش می روند. اغلب سعی ميكنند، از صميميت ميان خود بكاهند.

3- سن: اين يك فاكتور پيش بينی كننده قوی است. هر قدر سن بالاتر رود، احتمال كاهش روابط ی جنسی افزايش می يابد. اما در آن روی سكه، وقتی رابطه جنسی در زوجين مسن روی ميدهد. عموما رضايت بخش تر و از كيفيت بالاتری، برخوردار بوده و عشق و محبت در آن پر رنگ تر است. اين گلايه زنان جوان كه، “وی از شور و بنيه جنسی خوبی برخوردار است. اما هيچ چيز از تكنيك های جنسی و عشق ورزی نميداند.” با افزايش سن كمتر به گوش ميرسد. با افزايش سن زنان و مردان، خصوصيات يك رابطه ی جنسی خوب و رضايت بخش را آموخته، و همين امر باعث ميشود. با وجود كاهش بنيه جنسی و دفعات برقراری رابطه جنسی، رابط ی جنسی رضايت بخش تر و لذت بخش تر گردد.

4- سالهای تاهل: مردانی كه از تاريخ ازدواجشان خيلی گذشته، رابطه ی جنسی كمتری را گزارش ميكنند. اما مدت ازدواج، عامل پيش بيني كننده ی مهمی براي زنان بشمار نمی آيد. البته تعداد روابط جنسی، در مردان معمولا نسبی است.

5- رضايت و خوشبختی: جای شگفتی نيست كه هر قدر زوجين، شادتر باشند و احساس خوشبختی بيشتری كنند. تمايل بيشتری به برقراری رابطه ی جنسی، از خود نشان خواهند داد. زمانی كه شما دلباخته كسی باشيد، و از شغل و زندگی خوبی نيز برخوردار باشيد، رابطه ی جنسی به مثابه پوشش و تزئينات روي كيك ميباشد.

6- سطح سلامتی: كاهش سطح سلامتی، معمولا موجب كاهش روابط جنسی در مردان ميشود. اما در زنان اين چنين نيست. چرا كه زنان مسن، برقراری رابطه ی جنسی را حتی در وضع ناخوشی و كسالت، يك وظيفه و تكليف ميدانند. زنان بيمار و ناخوش، برای برقراری رابطه ی جنسی مشكل خاصی نخواهند داشت. اما مردان قادر به پنهان كردن، بيماري و تاثيرات مشهود آن طی برقراری روابط جنسی، نخواهند بود. چرا كه مردان برای برقراری رابطه ی جنسی، ناچار به صرف انرژی و نيروی فيزيكی بيشتری ميباشند. اختلال نعوظ، استرس، خستگی و بيماريهای قلبی عروقی، دلايل اصلی امتناع مردان از رابطه جنسی ميباشد.

7- فعاليتهای مشترك: زنان و مردان متاهلی كه بيشتر با هم صحبت ميكنند، و كارها را بيشتر با يكديگر(مشتركا‌ً) انجام ميدهند. از لحاظ جنسی فعالتر ميباشند. سكس نهايت تجلی و ابراز عشق و صميميت، است و بر خلاف ساير فعاليتهای مشترك، تنها ميان شما و همسرتان به اشتراك گذارده ميشود. چنانچه زندگی جنسی شما افول كرده، بكوشيد فعاليتهايی را به همراه يكديگر انجام دهيد. مثل ورزش، رفتن به سينما، باغبانی، انجام وظايف خانه و غيره. اين كار ميتواند به رابطه شما روح تازه ای بدمد. راهكار ديگر اينست، كه دانسته های خود را با يكديگر تقسيم كنيد. با اين كار نه تنها به معلومات شما افزوده ميگردد. بلكه فرزندانتان نيز بواسطه آن چيزهای جديدی می آموزند. افزايش دانش و اعتماد ميان زوجين، با تسهيم اطلاعات خود با يكديگر باعث افزايش ميل جنسی، خواهد شد.

8- تعداد فرزندان: فرزند بيشتر، رابطه ی جنسی بيشتر. علت حضور فرزندان، ميتواند نمايانگر ثبات در ازدواج باشد. اما در عين حال زوجين بايستی خيلی خلاق باشند. تا بتوانند در حضور فرزندان خود رابطه ی جنسی داشته باشند! بنابراين فرزند كمتر، فرصتهای رابطه ی جنسی بيشتر.

9- بحث بر سر رابطه ی جنسی: زوجينی كه سكس چندانی با يكديگر ندارند، همچنين در مورد آن نيز خيلی كم و بندرت بحث و گفتگو ميكنند. پژوهشگران اينچنين استدلال ميكنند، كه اين دسته از زوجين اينگونه پرورش يافته و خو گرفته اند. كه رابطه ی جنسی اندكی، داشته و از مطرح كردن آن نيز بی نياز باشند. طرح اين مسائل كه “ما ميتوانيم اين…امتحان كنيم”، و يا “من راحت نيستم وقتی ….” ،و يا “چرا ما هيچ وقت….” ،باعث افزايش رابطه ی جنسی شما ميشوند. هر قدر زوجين رابطه ی جنسی بيشتری با يكديگر داشته باشند، بيشتر هم درباره آن بحث ميكنند. يكی از نشانه های هشدار دهنده، در يك رابطه ی نابرابر و نامتعادل فقدان اختلافات و ناسازگاری هاست. زوجينی كه درباره ی هيچ چيز بحث نميكنند. زوجينی هستند، كه با يكديگر گفتگو نميكنند و در واقع خودشان را سانسور ميكنند. دقيقا مشابه يك ذهن زندانی، جايی كه يك نفر حكمفرما و غالب مطلق است، و ديگری تنها فرمانها را بدون هيچ گونه اظهار نظر، به چالش كشاندن و مباحثه ای ميپذيرد. اين بحث نكردن ها، باعث ايجاد هارمونی و تفاهم كاذب گرديده، و صرفاً رنجش و تنفر به بار می آورد. كه دير يا زود خود را آشكار ميسازند.

10- خشونت: يكی ديگر از يافته های غير منتظره، رابطه ميان خشونت و فعاليتهای جنسی بيشتر در زنان است. برخی پژوهشگران آن را به اين واقعيت استناد ميكنند. كه برخی از زوجين از سكس، به عنوان يك ابزار آشتی مجدد پس از نزاع و بگو مگوها استفاده ميكنند. برخی هم معتقدند، كه برخی زوجين در بيان عشق و يا خشم بيشتر فيزيكی عمل ميكنند. رابطه ی سكس و خشونت، تنها در زنان وجود دارد. و اين اشاره دارد به اينكه برخی مردان از سكس، به عنوان شكلی از كنترل و سلطه گری استفاده ميكنند. به خاطر داشته باشيد، پيوند اين چرخه ‌‌‌( نزاع،رنجش،سكس،آشتی) برای مرد و زن غير سالم محسوب ميگردد. اين به مفهوم آنست كه ممكن است، زوج هایی رابطه جنسی فراوانی با يكديگر داشته باشند. اما كليت رابطه از يك مشكل جدی رنج ببرد. (بدون سكس رابطه ای نيز وجود نخواهد داشت). علت ديگر آن ميتواند اغواگر بودن خشونت باشد. مردان و زنان به دنبال، تماشای فيلمهای ترسناك افزايش برانگيختگی جنسی را تجربه ميكنند. اوج گرفتن آدرنالين، در پی پاسخ جنگ يا گريز باعث افزايش ميل جنسی ميگردد. بنابراين پس از مشاجره، با افزايش آدرنالين ميل جنسی نيز افزايش می يابد. برای 70 درصد زنان غير فمينيست، كه سلطه مردان را مورد پسند قرار داده و تاييد ميكنند. سكس تنها فرصت ايمنی است، كه شوهران ميتوانند بر زنان خود تسلط و برتری داشته باشد. زنانی كه ميپندارند، آسيب پذيری ماهيت و جوهره وجودی زنانگی است، از سلطه پذيری هنگام برقراری رابطه جنسی، خشنود ميباشند.

11- داد و ستد جنسی: برخی زنان، از رابطه ی جنسی به منزله يك خدمت قابل معامله، اقدام به بهره برداری ميكنند. يعنی در قبال برقراری رابطه ی جنسی، همواره چيزی از شوهران خود مطالبه ميكنند. در چنين روابطی، رابطه ی جنسی ميتواند از هيچ تا بسيار زياد در جريان باشد. حتی اگر رابطه ی جنسی ميان چنين زوجينی فراوان باشد، از آنجايی كه روابط جنسی بر مبنای عشق و صميمت استوار نيست. نميتواند بيانگر رابطه ای پايدار و با ثبات باشد. از سويی بتدريج رابطه ی جنسی قداست خود را از دست داده، و احتمال برقراری روابط جنسی خارج از ازدواج (نامشروع)، در زوجين افزايش می يابد.

5/5 - (3 امتیاز)